Zolang de mensen hun vertrouwen stellen in materiële verwezenlijkingen, zullen zij ontgoocheld worden: want deze aanwinsten zijn omwille van hun aard zelf niet duurzaam. Zij zouden deze dus beter een beetje links moeten laten liggen en aan het werk gaan, om het meest ontoegankelijke Wezen, God Zelf, te bereiken, of hun hoger ik, opdat het zich in hen zou komen openbaren… Want dan zullen zij waarachtige realisaties tot stand brengen, innerlijke realisaties in het bewustzijn, die onmiddellijk tot stand komen en duurzaam zijn.
Om tot zulke verwezenlijkingen te komen, moet je je concentreren op een subliem ideaal, waarvan je op voorhand weet dat het zich nooit zal materialiseren op fysiek vlak, maar inwendig zul je die realisatie voelen, je zult ze ogenblikkelijk beleven en zij zal je nooit verlaten.