De volmaakte mens, de ideale mens, de mens zoals de kosmische Intelligentie hem heeft geschapen in haar werkplaatsen, lijkt op de zon en alles wat uit hem stroomt, is van dezelfde kwintessens als het licht van de zon, maar dan in etherische toestand.
Hoe meer de mens de volmaaktheid benadert, hoe meer zijn emanaties op het licht beginnen te lijken: zoals het licht verspreiden zij zich door de ruimte en zij die gevoelig zijn, ontvangen ze en genieten ervan. Daarom moet de mens proberen de volmaaktheid van de zon te bereiken, want het is altijd dezelfde kracht, diezelfde zonne-energie, die uit zijn hersenen, zijn ogen, zijn mond, zijn handen en heel zijn lichaam straalt. En zoals het licht is deze energie niet alleen voor de mensen een zegening, maar ook voor de planten, de stenen, voor heel de natuur.