Je hebt een hoog ideaal en je stelt vast dat je het niet kunt realiseren, het is te moeilijk, je voelt je niet tegen je taak opgewassen. Dan zeg je: ‘Het loont de moeite niet verder te gaan, het is dwaas zo hardnekkig vol te houden, ik heb jaren verloren met het voeden van een ideaal dat niet verwezenlijkt kan worden. Iedereen vindt mij belachelijk. In mijn omgeving zijn allen geslaagd en leven in materiële welstand, ik ben de enige die nog wacht op het resultaat van mijn inspanningen; nu is het afgelopen, ik kap ermee.’ Op dat ogenblik verbreek je de band met de Hemel en dat is dwaas. Ondanks al je gebreken en tekorten, mag je nooit je ideaal opgeven. Hoeveel waardevolle mensen hebben hun werk gestaakt, zonder te weten dat zij hun doel bereikt zouden hebben, indien zij hadden volgehouden.