Hoeveel mensen zeggen tegen zichzelf: ‘Ha, wat is de Inwijdingswetenschap toch prachtig, men voelt dat zij de oplossing kan brengen voor onze problemen, maar wij hebben geen tijd om te studeren of oefeningen te doen: het gezin, het werk, de relaties... Wij zijn overladen.’ En op die manier voelen zij zich gerechtvaardigd. Maar in feite zouden zij zichzelf niet in een situatie geplaatst hebben die hen zo beperkt, als ze over intuïtie beschikten, indien zij als ziel verder gevorderd zouden zijn. Zij hebben te veel verplichtingen op zich genomen, omdat zij in hun vorige incarnaties niet de noodzakelijke evolutie hebben doorgemaakt, om nu te kunnen genieten van heel die formidabele wetenschap.
Waarom hebben sommigen zich van kindsbeen af voorbereid en gevoeld dat zij zich moesten vrijhouden, om een ideaal te dienen? Omdat zij vanbinnen een vage herinnering aan het verleden meedroegen, of omdat zij een belofte hebben gedaan aan de goddelijke entiteiten, alvorens te reïncarneren. De anderen achten zich altijd gerechtvaardigd weg te zinken in de materie. Zij zeggen: ‘Wat wil je, ouwe jongen, zo is het leven!’ Nee, het leven is wat men ervan maakt en als sommigen zozeer in beslag worden genomen door hun zaken, komt dat omdat zij zich innerlijk niet hebben kunnen bevrijden.