Alleen het werk telt en als de discipel het echte werk heeft gevonden, stopt hij niet meer. Ik herinner mij dat Meester Peter Deunov de gewoonte had de volgende drie woorden te herhalen: ‘Rabota, rabota, rabota. Vrémé, vrémé, vrémé. Véra, véra, véra...’ Dat wil zeggen: ‘Het werk, het werk, het werk. De tijd, de tijd, de tijd. Het geloof, het geloof, het geloof...’
Nooit heeft hij mij uitgelegd, waarom hij deze drie woorden herhaalde, maar het heeft me sterk beziggehouden en ik heb begrepen dat hij in deze drie woorden een hele filosofie had samengevat. Inderdaad: het werk, maar ook het geloof dat noodzakelijk is, om eraan te beginnen en het vol te houden, en vooral de tijd. Er is tijd nodig. Het volstaat niet vurig naar iets te verlangen, om het snel te realiseren. Jazeker, nu weet ik wat ‘vrémé’ is. Jaren en jaren zijn voorbijgegaan, en nu zie ik wat ‘vrémé’ werkelijk betekent.