Je wilt in de leer gaan bij een Meester, maar je moet weten dat je niets zult verkrijgen, als je niet eerlijk en oprecht bent. Enkel door de kwaliteit van je gedachten en gevoelens zul je evolueren. De Meester is slechts een middel. Al diegenen die zich inbeelden dat hun spirituele vooruitgang vlugger gegaan zou zijn, als zij een Meester of een nog grotere Meester hadden gekend, vergissen zich; misschien hadden zij wel grotere beproevingen moeten doorstaan! En geloof toch niet dat een kat de Heilige Johannes kan worden, als zij maar bij Jezus vertoeft; nee, het blijft een kat, en een varken zal misschien een dubbel varken worden!
Uiteraard is het goed een wijze en liefdevolle Meester te hebben, maar vergeet nooit dat het belangrijkste is wie jij bent, jijzelf. Begin dus met het verbeteren van je gevoelens en je gedachten, met het voeden van het hoogste ideaal, en weet dat je er vroeg of laat in slagen zult deze hemelse entiteiten aan te trekken, die overeenstemmen met die gedachten en gevoelens.
Bekijk een rivier: de bedding is altijd dezelfde, maar het water dat erdoor stroomt is altijd verschillend. Men noemt de rivier altijd met dezelfde naam: de Maas, de Theems of de Mississippi, maar het water dat erdoor stroomt is elke dag nieuw. De bewoners van de rivier, de waterdruppels, komen en gaan, en onophoudelijk komen er andere in hun plaats, terwijl zij naar de zee stromen. Daar aangekomen worden zij verwarmd door de zon, worden zij licht en vluchtig en stijgen op in de atmosfeer in de vorm van waterdamp en wolken, tot zij op een dag weer neervallen in de vorm van regen of sneeuw, om opnieuw van de bergen af te stromen in beken en rivieren. Alles stroomt weg en wordt voortdurend vernieuwd.
Welnu, een land is als een rivier. Het draagt altijd dezelfde naam, maar er worden altijd verschillende wezens na elkaar geboren, die van elders komen. Of men kan ook zeggen dat een land is zoals een huis, dat bestemd is om gedurende enkele jaren bewoond te worden door bepaalde huurders, en de jaren daarna door weer andere huurders... Gedurende de eerste jaren hoort men muziek en liederen, daarna veranderen de bewoners en heerst er een andere sfeer: alledaags of beroerd; nochtans blijft het huis altijd hetzelfde. Zo kan men de veranderingen verklaren, die zich voordoen in de geschiedenis van talrijke landen.
Bezit je geen enkele intellectuele of artistieke gave? Is je hart evenmin ontwikkeld, omdat je nooit hebt gewerkt aan de goedheid, de edelmoedigheid of vrijgevigheid? Ben je niet mooi, noch sterk of taai en sukkel je met je gezondheid... Wel, dat is nog geen reden te geloven dat je leven verloren is. Er is immers altijd iets te doen. Wat dan? Concentreer je op de eigenschappen die je verlangt te bezitten, werk eraan om met de gedachte een ideaalbeeld van jezelf te vormen: in de volgende incarnatie zul je resultaten bereiken en zelfs in dit leven zal iets in jezelf veranderen, je zult niet meer helemaal dezelfde zijn.
Geen enkel verlangen, goed of slecht, blijft zonder resultaat. Op het ogenblik dat je een verlangen hebt, wordt dat tegelijkertijd gerealiseerd in een wereld die bestaat uit een subtiele, onzichtbare materie. Opdat dit verlangen op fysiek vlak verwezenlijkt zou worden, is er tijd nodig, soms jaren of zelfs eeuwen. Maar als je het geduld hebt je langdurig te concentreren, zeer lange tijd op dezelfde idee, zal deze op een dag zichtbaar en tastbaar worden.
Wat je verhindert hemelse openbaringen te ontvangen, is het feit dat je er niet in slaagt je te bevrijden van materiële beslommeringen. Het komt er niet op aan je zaken in de steek te laten, maar ze minstens een ogenblik opzij te leggen, zoals men een vracht neerzet.
Neem het voorbeeld van een sherpa, een drager, die bagage vervoert tijdens een expeditie in het hooggebergte: van tijd tot tijd zet hij die neer, ademt eens diep, gaat even zitten, knabbelt iets, drinkt wat en daarna neemt hij de vracht weer op om zijn weg te vervolgen. Kun je niet hetzelfde doen? Laat van tijd tot tijd je zorgen ergens achter voor een uur of twee, wees maar gerust, niemand zal ze wegnemen – er zijn niet zoveel kandidaten die de vrachten van anderen willen torsen! Zet ze dus in alle vertrouwen neer en herstel het contact met de Hemel.
Je kunt nog niet leven in die toestand van verwondering, opgetogenheid, lichtheid en liefde, die je vleugels geeft. De vogels weten nochtans dat zij hun vleugels moeten uitslaan, willen zij vliegen. Hoe komt het dat de vogels het geheim ontdekt hebben, terwijl de mensen iedere dag meer en meer bekrompen worden, verstarren en zichzelf begraven? Dat betekent dat zij niet zo verstandig zijn als de vogels!
Zeg je: ‘Ik voel me raar, ik heb nergens meer zin in.’ – Dat wil zeggen dat je niet weet hoe je je vleugels moet uitslaan, dat is alles. – ‘Ja, maar ik ben doctor aan verschillende universiteiten.’ – Best mogelijk, maar je vleugels blijven opgevouwen... Of iemand heeft ze geknipt, dat komt ook voor. Innerlijk heb je je laten kortwieken.’ Als je iedere dag in staat wil zijn te vliegen, moet je vanbinnen gedachten en gevoelens leren voeden die je vleugels zullen geven.
