Iedere activiteit waaraan je je overgeeft, onthult je opvoeding, je karakter, je intelligentie, je zin voor esthetiek. Je zegt: ‘Ho, maar ik hoef alleen maar de vloer te vegen en schoon te maken!’ Geloof je echt dat dit zo eenvoudig is? Ook daarvoor moet je nadenken en opletten. Alleen al door de manier van aanpakken van dit werk, dat je zo gemakkelijk noemt, verraad je je intelligentie. Zelfs om te vegen, moet je een hele volgorde in acht nemen en zekere voorzorgen nemen, om geen massa’s stof te laten opwaaien. Je antwoordt dat je een stofzuiger gebruikt. Heel goed, maar ook hier moet je aandachtig zijn, om niet verschillende keren dezelfde plaats te stofzuigen en andere plekken te vergeten, om niet tegen de meubels te stoten, om geen stoel met het snoer mee te trekken, enz. Geen enkel werk kan worden uitgevoerd zonder op te letten, zonder na te denken.
Of dat werk nu fysiek of mentaal is, men moet eerst kijken hoe men het zal organiseren en in welke volgorde men het zal uitvoeren. Dat noemt men een goede werkmethode bezitten. Observeer jezelf dus en welke taak je ook aanpakt, denk na over de manier waarop je die gaat voorbereiden en uitvoeren.
Er bestaat een universele remedie om de gezondheid en het evenwicht van het organisme te herstellen. Deze remedie is de liefde. Het leven en de liefde zijn met elkaar verbonden, en opdat het leven in overvloed zou stromen, moet men een beroep doen op de liefde. Ja, het leven wordt geboren uit de liefde. Waar er liefde heerst, is er leven; waar de liefde vermindert, nadert de dood.
Alle religies onderwijzen ons de liefde tegenover Hem die het leven geeft. Dat Wezen doordringt het hele universum en wij kunnen Hem dus overal vinden; Hij is in de aarde, in de planten, in het water, in de lucht, in het vuur, in ons organisme, in de zon, in de sterren, overal.
Niets in de hemel noch op de aarde kan je verbieden lief te hebben. De liefde, dat is het leven. Maar men moet leren liefhebben, dat wil zeggen de liefde leren spiritueel maken en sublimeren. Waarom? Om met die liefde een zeker werk te doen. ‘Hoezo, een werk? En het genot dan? - Het genot zal vervangen worden door het werk. - En zal men er dan geen plezier meer aan beleven? - Toch wel, je zal plezier hebben, maar veel subtieler, veel vollediger, een plezier dat nooit door iets zal ontaarden, terwijl het plezier of wat men daar meestal onder verstaat, vroeg of laat omslaat in as.’
Er bestaat een plezier dat gelijkt op goud, en een ander dat gelijkt op lood. Goud roest niet, oxideert niet, het is altijd edel, kostbaar, schitterend. Lood daarentegen is dof: als je er wat afsnijdt, blinkt het enkele minuten en daarna slaat het opnieuw dof uit. Toen de alchemisten probeerden om lood te transformeren in goud, vroegen zij in feite enkel om de lagere menselijke natuur om te zetten in een hogere, goddelijke natuur, dat is alles. En dit is mogelijk wanneer de mens het plezier leert vervangen door het werk.
Sedert de ontdekking van de laser heeft de wetenschap moeten toegeven dat er geen grotere kracht bestaat dan het licht. Helaas kan ook deze kracht evenzeer gebruikt worden voor het kwade als voor het goede. De beschavingen, die de onze voorafgingen, hadden dankzij het licht reeds ongelooflijke dingen gerealiseerd. De bewoners van Atlantis hadden, naast vele andere uitvindingen, ook de laser ontdekt. Zij wisten het licht van de zon te benutten, om de zeer geperfectioneerde toestellen waarover zij beschikten, te laten functioneren – alles werkte op licht. Alleen maakten zij van hun wetenschap en hun macht een zeer slecht gebruik en dat heeft hun ondergang veroorzaakt.
Het is een ingeboren neiging van de menselijke natuur alles te gebruiken, om zijn laagste instincten te bevredigen: begeerte, machtswellust... Als er zodoende aan het hoofd van de mensheid geen redelijke en verlichte wezens staan, die in staat zijn techniek en moraal in evenwicht te houden, zullen zich grote rampen voordoen, zoals deze die geleid heeft tot de ondergang van Atlantis.
Het is heel belangrijk in stilte te leren eten, terwijl we ons op het voedsel concentreren. Want de levensmiddelen zijn geen dode materie, zij spreken tot ons, zij delen ons hun geheimen mee. Het voedsel is gecondenseerd zonnelicht, gecondenseerde klanken. Ja, want het licht staat niet los van de klank, maar om dit te horen, moet men aandachtig zijn en niet met zijn gedachten elders zitten.
Voor wie zich geoefend heeft naar het licht te luisteren, spreekt het licht, zingt het, is het muziek, het Woord van God. In het lawaai van de huidige wereld kunnen we niets horen en dat is toch zo jammer! De stilte daarentegen bereidt de omstandigheden voor, opdat wij de taal van het voedsel zouden kunnen begrijpen.