Wat vieren wij met Kerstmis? De vereniging van de ziel en de geest. De ziel en de geest verenigen zich met elkaar, om een kiem op de wereld te zetten die het beginpunt is van een nieuw bewustzijn. Dit bewustzijn manifesteert zich als een innerlijk licht dat de duisternis verjaagt… als een warmte die zo intens is dat wij ons nooit meer alleen voelen, zelfs als iedereen ons verlaat… als een overvloed aan leven dat wij doen opborrelen, overal waar onze voeten ons brengen. Dat bewustzijn gaat gepaard met een toevloed van zuivere energieën die ons aansporen te werken voor de komst van het Rijk Gods. In dat werk ontdekken wij de buitengewone vreugde van ons verbonden te voelen met heel het universum, met alle geëvolueerde zielen en van deel uit te maken van die onmetelijkheid, en wij hebben de zekerheid dat niets of niemand ons die vreugde kan ontnemen. In India noemt men die toestand het boeddhisch bewustzijn, en bij de christenen noemt met het de geboorte van Christus.  

Het vuur verteert de boom, en door dit proces wordt de boom getransformeerd en van dezelfde aard als het vuur. De boom wordt vuur, omdat het vuur hem verteert. Dit is een wet: ieder ding, ieder wezen wordt identiek aan degene die hem verteert.
En ook wij, als wij heel ons wezen aanbieden aan het vuur van de goddelijke liefde, om ons te veroveren en te verteren, zal die liefde ons op haar laten lijken. Wij bezitten vanbinnen voldoende materialen, om het goddelijk vuur eeuwig te voeden. Daarom moeten wij over het vuur mediteren en proberen te begrijpen hoe het vuur inwerkt op de bomen, om die te transformeren in licht en warmte en ook wij zullen op onze beurt bomen van licht worden.  

Hoe vaak heeft men mij niet gezegd: ‘U spreekt ons over het Koninkrijk van God en over de universele broederschap, maar in de huidige omstandigheden is dat een utopie, het is onmogelijk dat te realiseren.’ Nee, het is niet onmogelijk. Het is moeilijk, want de mensen zijn niet erg bereid de bevrediging van hun lagere verlangens op te geven en zich te wijden aan de verwezenlijking van een goddelijk ideaal, maar het is niet onmogelijk. Het zou volstaan dat zij de hemelse orde bestuderen, in plaats van altijd de aardse orde als maatstaf te nemen, om beneden te realiseren wat boven bestaat.
Wanneer de christenen de woorden van Jezus in het Onze Vader ernstig zouden nemen: ‘Uw Wil geschiede op aarde zoals in de Hemel’, zou alles kunnen veranderen. Het volstaat echter niet dat gebed te prevelen, zoals men reeds gedurende tweeduizend jaar doet. Men stamelt onbewust: ‘Uw Wil geschiede op aarde zoals in de Hemel’ en men blijft ondertussen uitsluitend luisteren naar de menselijke, egoïstische en kortzichtige wil. Wanneer zal men eindelijk een besluit nemen, om de goddelijke wil te begrijpen en te realiseren?  

Het ogenblik van de dood is zo belangrijk, omdat de volgende incarnatie sterk afhangt van dat laatste moment. De houding van de stervende op dat ogenblik werkt door in de andere wereld tot aan zijn volgende reïncarnatie.
Je hebt reeds kunnen waarnemen dat de toestand waarin je ‘s avonds inslaapt, op jou inwerkt gedurende de nacht en ook het ontwaken de volgende morgen beïnvloedt. Als je inslaapt in een slechte stemming, hoewel je een fijne dag hebt beleefd, zul je ‘s anderendaags slecht geluimd wakker worden. Als je daarentegen inslaapt met goede gedachten en goede gevoelens, zelfs als je dag niet zo geweldig was, zal dat laatste moment alles herstellen en doen opklaren, en zul je de volgende morgen wakker worden in een betere stemming. Het zijn dezelfde wetten als degene die de overgang van het ene bestaan naar het andere beheersen.