Je voelt je droevig en ongelukkig, je klaagt dat men je in de steek laat, dat niemand van je houdt... Welnu, weet dat dit komt, omdat je geen vruchten hebt kunnen geven. Kijk eens naar de bomen: tijdens de winter zijn ze zwart en donker en ze krijgen van niemand bezoek. Maar wanneer ze bloemen en vruchten dragen, komen wandelaars, kinderen en geliefden dikwijls naar hen toe. Men moet dus niet verwonderd zijn dat sommige mensen alleen zijn en dat niemand hen gaat bezoeken, dat is het gevolg van hun betreurenswaardige mentaliteit: zij vonden het wijzer om nooit vruchten te dragen... Dat spaarde hun werk!
De meeste mensen hebben deze mentaliteit, maar zolang zij zonder bloemen, vruchten of parfum blijven, zullen zij inwendig en uitwendig in ellende leven. Waarom hebben zij niet gewerkt om iets te geven? Wanneer men geeft, is men niet alleen. Wij moeten allemaal bloemen en vruchten geven – dat is het beste middel om een einde te maken aan al onze ellende.

In de Psalmen wordt gezegd: ‘Ik zal voor de Heer gaan op de aarde der Levenden.’ De aarde der Levenden is de zon, waar de meest verheven en lichtende wezens verblijven, zo stralend en schitterend dat hun vibraties, hun emanaties, het licht vormen dat de ruimte doorkruist. Het licht dat de planeten verlicht, komt niet van de zon zelf, maar van de bewoners van de zon. De zon is een vruchtbare en bewerkte aarde, waar een hele beschaving bloeit die het werk is van sublieme entiteiten. Het zijn deze entiteiten, die al dat leven gevende licht uitstralen, dat tot ons komt. En op een dag zullen de geleerden dit ontdekken.

Men zegt tegen de jeugd: ‘Haast je om ervan te profiteren, want de jeugd duurt niet lang.’ Dat is natuurlijk waar... Maar wanneer is zij van korte duur? Welnu, wanneer men luistert naar die verderfelijke raadgevingen en wanneer men zich haast, om zich te amuseren en alle pleziertjes te beleven! Dan verwelkt men spoedig en als men niet meer zo aangenaam en levendig is, wordt men verstoten, dat is normaal. En natuurlijk trekken de mensen conclusies uit de feiten die zich voordoen. Maar zij vergeten dat die feiten juist het gevolg zijn van een ander feit: dat men niet op voorhand goed heeft rondgekeken en nagedacht.
Daarom wil ik de jeugd het volgende zeggen: als je werkt voor het licht, voor een verheven ideaal, zul je naarmate je ouder wordt, steeds levendiger en expressiever worden. Je zult zelfs een leven en een uitdrukkingskracht verwerven, die je tijdens je jeugd niet kende. Het spreekt vanzelf dat je een beetje krommer zult lopen, wat meer rimpels zult hebben, witte haren, maar blijf daar niet bij stilstaan: laat het lichaam gerust ouder worden en bedenk dat de ziel nog in staat is via dat lichaam een buitengewone jeugdigheid uit te stralen.

Ook al vragen zij de Hemel om inzicht, allen die niet echt werken om hun levenswijze te veranderen, kunnen geen correct antwoord ontvangen. Waarom niet? Omdat het antwoord van de Hemel misvormd wordt, wanneer het door al die onzuivere lagen gaat, die zij vanbinnen hebben opgestapeld. Het is precies zoals een stok die men in het water steekt: hij lijkt wel gebroken. Ja, zelfs de raadgevingen van de goddelijke wereld komen misvormd aan, wanneer zij door een milieu gaan dat niet degelijk werd voorbereid. Om van de Hemel heldere, duidelijke en waarachtige antwoorden te krijgen, is het nodig dat men moeite doet om zich te zuiveren, te onthechten en te veredelen. Anders bestaan er zoveel risico’s op vergissingen, dat het zelfs beter is niet te luisteren naar wat men ontvangt.
Veel mensen zijn een beetje mediamiek, helderziend, en het is waar dat zij elementen van de onzichtbare wereld ontvangen, maar het zijn zeer gemengde elementen, waarop men beter niet vertrouwt. Alleen de zuiverheid, de edelheid en de harmonie die van een wezen uitstralen, kunnen getuigen van de waarachtigheid van zijn intuïtie.