Onze geest moet reizen om te leren en zich te vervolmaken; dit is de reden waarom wij niet alleen van geslacht kunnen veranderen in een volgend leven, maar ook incarneren in verschillende landen, verschillende sociale milieus, verschillende godsdiensten.

Welke zin heeft dan uiteindelijk nog het fanatisme, ideeën van nationalisme, de klassenstrijd, de heilige oorlog voor het ware geloof? Objectief berust dat allemaal op geen enkele solide basis. De geest reist door de ruimte. Het zijn de mensen die in hun blindheid kunstmatige scheidingen aanbrengen tussen rassen en culturen. Maar op een dag zal er niets meer overblijven van die bekrompen standpunten, want niemand heeft het bij het rechte eind met zijn eisen. Alleen wie werkt voor de eenheid, voor het Koninkrijk van God op aarde, heeft gelijk.

Zie ook ‘De mens verovert zijn bestemming – reïncarnatie en karma’, Izvor 202, hst. 8 en ‘In naam van de Duif: innerlijke vrede, wereldvrede’, Izvor 208, hst. 2.