Je ziet een mens die rustig neerzit: hij beweegt niet en zijn gezicht heeft een gewone, alledaagse uitdrukking. Maar ineens doet zich een beweging voor in zijn innerlijk: een gedachte of gevoel van angst, liefde, woede... en alles verandert: de gelaatsuitdrukking, de blik, de kleur van de huid.

Hoe is het mogelijk dat het fysieke lichaam zo plots verandert onder invloed van iets wat zo ontastbaar en subtiel is als een gedachte of een gevoel? Een enkele emotie en men versteent... Het gebeurt soms dat mensen ervan sterven. Hoe is het mogelijk dat een enkele emotie zo’n macht heeft over het stoffelijk lichaam? Al deze verschijnselen heeft men reeds vastgesteld, maar waarom heeft men er nog nooit de conclusie uit getrokken dat het psychische leven heerst over het fysieke leven? Het fysieke lichaam is voor niets verantwoordelijk, het hangt altijd af van een element dat erboven staat, dat schept, vorm geeft, dat kleur en uitzicht bepaalt...

Zie ook ‘Het leven, meesterwerk van de geest’, Synopsis III, deel 3.1.