Als je enige verlangen erin bestaat je comfortabel op aarde te vestigen, zul je verplicht zijn je in de materie te begraven, dat wil zeggen meer en meer lasten, verbintenissen, relaties hebben, en je zult geen minuut meer over hebben om te ademen, na te denken, te mediteren...

Al degenen die alleen maar denken aan het uitbreiden van hun gebied, of overal bijkantoren willen hebben om zoveel mogelijk geld te verdienen, zullen uiteindelijk verpletterd worden. En zelfs als men hen gaat zoeken onder het puin, zal men hen niet meer terugvinden, men weet niet meer waar ze zijn. Ze zijn duizenden kilometers diep weggezonken in de aarde, en vandaar roepen zij om hulp en steken zij hun hand uit, maar je kunt niets meer voor hen doen. Ja, daar zijn ze terechtgekomen met hun materialistische filosofie! Het spreekt vanzelf dat zij geslaagd zijn en iedereen wenst hun geluk, dat wil zeggen de idioten feliciteren hen, en dat niet alleen, maar zij willen ook op hen gelijken, zodanig bedolven worden dat zij niet eens meer kunnen ademen of naar de hemel kijken. Ja, helaas is dat de manier waarop de meeste mensen het leven begrijpen.

Zie ook ‘Harmonie en gezondheid’, Izvor 225, hst. 4 en ‘De zaden van het geluk’, Izvor 231, hst. 13.