Als je ‘s morgens de Rots* opgaat om de zonsopgang te zien, heb je er dan al eens aan gedacht je liefde en goede gedachten naar deze Rots te sturen? Je moet van de Rots houden! En haar zelfs aanraken, strelen: dan zullen de vibraties ervan ten opzichte van jou veranderen en zul je een grote blijdschap ervaren. Ja, streel haar van tijd tot tijd, zoals je de hand van je geliefde zou strelen. Natuurlijk is zij ruw zoals de huid van een olifant, maar dat maakt niet uit, zij is zoals dat dier, een en al goedheid. Laat je niet bedriegen door de uiterlijke schijn. Je denkt dat de Rots dood is, geen ziel heeft; welnee, sedert miljoenen jaren speelt zich een buitengewone geschiedenis af rond de Rots en zij is in staat je daarover te vertellen. Als je naar haar leert luisteren, zal de Rots je onderrichten.

De tijd breekt aan dat je moet kunnen communiceren met heel de natuur, voelen dat alles leeft, dat je kunt spreken met de rotsen, de bloemen, de dieren, het water, de lucht, het licht en zelfs met de sterren, en dat zij op hun beurt in staat zijn jou te onderrichten.

Zie ook ‘Geheimen uit het boek van de natuur’, Izvor 216, hst. 1 en ‘De Nieuwe Aarde – methoden, oefeningen, formules, gebeden’, Verz. werk deel 13, hst. 9.

*meditatierots bij het internationale Congrescentrum nabij Fréjus, Zuid Frankrijk.