Neem een appel, snij hem in stukjes en eet hem op: je hebt een bepaalde gewaarwording...

Als je gewoon in de appel bijt, heb je een andere gewaarwording... Ga nu naar een appelboom, haal een tak naar je toe en begin in een appel te bijten zonder hem te plukken: dat geeft nog een andere gewaarwording. Je voelt dat die appel leeft, je ervaart een zeker welzijn, een heerlijke smaak, een vreugde, die de boom zelf je geeft, omdat hij verbonden is met de aarde en er krachten uit put, die jij naar je toehaalt. Door middel van de vrucht heeft de boom je in staat gesteld om contact te krijgen met de aarde.

Men kan dit voorbeeld toepassen op het gebied van de liefde. Veronderstel dat een man en een vrouw de band met de Hemel hebben verbroken: zij zijn als een vrucht die niet meer aan de boom hangt en hebben reeds een gedeelte van hun energie, hun magnetisme verloren. Wat zal je op dat ogenblik ‘proeven’? Het spreekt vanzelf dat je wel enkele kruimeltjes zult vinden, enkele gewaarwordingen zult hebben, maar je zult niet het gevoel hebben verbonden te zijn met de onmetelijkheid van die goddelijke liefdesbron. Als je daarentegen houdt van het wezen dat verbonden is met de boom des levens, zul je voelen dat je één wordt met het centrum van het universum, met de kosmische oceaan.

Zie ook ‘Mystiek van man en vrouw – spirituele galvanoplastiek’, Izvor 214, hst. 3.