Gevoeligheid is een teken van ontwikkeling. Hoe meer de gevoeligheid toeneemt, hoe meer de mens een overvloedig en intens leven krijgt. Degene bij wie de gevoeligheid afneemt, keert terug naar de dieren, de planten, de stenen. Je zult zeggen dat de mens, naarmate hij gevoeliger wordt, meer aan leed is blootgesteld. Dat is waar, maar toch is het verkieslijk de gevoeligheid te verhogen, ook al moet men lijden, want zo verhoogt men de intensiteit van het leven.

Wie deze gevoeligheid bezit, moet er op letten dat hij haar niet verliest door geen maat te houden. Want excessen stompen de gevoeligheid af. Als je bijvoorbeeld te veel leest, raken je hersenen verzadigd en verlies je de zin om na te denken. Om het essentiële te begrijpen, moet men niet te veel ideeën in z’n hoofd opstapelen. En in de vriendschap of de liefde moet men ook op zijn tellen passen, een zekere afstand bewaren. Wie zich hals over kop in het vuur van de liefde stort, krijgt er op den duur genoeg van, hij voelt niets meer. Gevoeligheid ontwikkelt zich bij degene die erin slaagt de hoeveelheid te verminderen en de kwaliteit te

vermeerderen.

Zie ook ‘De zaden van het geluk’, Izvor 231, hst. 10.

Verdriet, droefheid en moedeloosheid zijn onzuiverheden die je hebt binnengelaten en die je psychisch organisme verstoren, zoals een vergif of andere toxische stoffen je lichamelijk organisme verstoren.

Indien je de macht van het water weet te gebruiken, kun je deze toestanden verhelpen. Kijk naar stromend water, luister ernaar: of het nu een bron, een beek of een waterval is, stromend water bevrijdt de zonnevlecht door de duistere elementen die deze verstoorden, mee te voeren. Want stromend water is het beeld van de eeuwige vernieuwing van het leven en door ernaar te kijken wordt men beïnvloed. Uiteraard is het niet gemakkelijk zich in de stad, in het dagelijkse leven te concentreren op bronnen en watervallen, maar draai dan een kraan open! Dat is minder poëtisch, maar het kan even doeltreffend zijn. Het wezenlijke is zich te concentreren op het water dat stroomt.

Zie ook ‘De Nieuwe Aarde – methoden, oefeningen, formules, gebeden’, Verz. werk deel 13, hst. 2 en 6.

Men kan de filosofie van de materialisten bekritiseren, maar men kan niet ontkennen dat zij goed werk leveren. Die mensen zijn werkelijk helden! Zij hebben de enorme last van het werken aan de materie op hun schouders genomen, ze zijn actief, ondernemend en stoutmoedig; zij zijn in staat allerlei dingen te realiseren, waartoe de contemplatieven en mystici niet in staat zijn.

Nu komt het er niet op neer deze bevindingen op te vatten als een aanmoediging om het kamp van de spiritualisten te verlaten en het leger van de materialisten te gaan versterken. Het is goed om werken aan de aarde uit te voeren, maar zich inbeelden dat alleen de aarde bestaat, nee, dat is een vergissing. Want als de materialisten in het hiernamaals aankomen, zullen zij vaststellen dat ze volledig hulpeloos zijn, want ze hebben enkel voor de aarde gewerkt. Dit is de beste oplossing: word idealist waar het je filosofie betreft en materialist ten aanzien van je werk, om op materieel vlak een goede arbeider te zijn. Dat wil dus zeggen: juist kunnen denken en ook juist kunnen handelen.

Zie ook ‘De onzichtbare wereld – helderziendheid, intuïtie en dromen’, Izvor 228, hst. 1 en 2 en ‘De Gouden Sleutel – tot het oplossen van de levensproblemen’, Verz. werk deel 11, hst. 14 en 15.

Alle grote Meesters, alle grote Ingewijden leren het ons: de mens is een geest, een vlam die zoals de aarde zelf, ontsprongen is aan de schoot van de Allerhoogste. De mens heeft een hele weg af te leggen en het is mogelijk dat hij zich onderweg, net als de aarde, laat verstijven, afkoelen, verduisteren. Maar hij is voorbestemd terug te keren naar de gebieden die hij verlaten heeft en op een mooie dag, na lange tijd, na vele incarnaties, zal de mens terugkeren naar zijn hemelse Vader, net zoals de aarde opnieuw zal worden als de zon. Het zijn dezelfde wetten, dezelfde verbanden.

Zie ook ‘De mens verovert zijn bestemming – reïncarnatie en karma’, Izvor 202 en ‘U bent goden’, Synopsis I, deel 1 en 9.