De ontwikkelde mens is hij die zich verplicht voelt rekening te houden met de anderen en op hen een heilzame invloed uit te oefenen. Van zo iemand mag je al het beste en mooiste verwachten. Zelfs als hij er nog niet in slaagt zich uit te drukken als een dichter of een musicus, heeft hij zich reeds op het pad van de poëzie en de muziek begeven, want hij handelt volgens de wetten van de harmonie, in overeenstemming met de sublieme wereld.
Van degenen, die zich niets aantrekken van het verstoren van de collectieve harmonie, kan men echter zeggen dat zij nog zeer laag op de ladder van de evolutie staan. Ja, een anarchist is geen geëvolueerd wezen.
Een geëvolueerd, verstandig mens heeft eerbied voor de anderen; en hij is nederig tegenover de natuurwetten, tegenover de goddelijke krachten en entiteiten. Hij erkent ze, bewondert ze, brengt zichzelf met hen in harmonie en voert hun wil uit.
Zie ook ‘Meditatie – scheppend werken met de gedachte, de verbeelding, de natuur, het licht, reeks Stani nr.3, deel II.10
