Zelfs als mensen het spirituele pad willen opgaan, zijn ze misvormd door de wijdverspreide gewoonte die erin bestaat kennis op te stapelen, zich te informeren over van alles en nog wat, overal aan te zitten, van alles op de hoogte te willen zijn, zonder ooit aan zichzelf te werken. Natuurlijk is het dankzij deze nieuwsgierigheid dat de mensheid op velerlei gebied een gigantische vooruitgang heeft geboekt. Maar voor een spiritueel leven is het een zeer schadelijke houding.
Want om een waarachtig spiritueel werk te doen, moet men zich houden aan één filosofie, één systeem, en zich erin verdiepen. Anders gebeurt met het psychisch organisme hetzelfde als met het fysiek organisme: als je allerhande vreemde spijzen inslikt, word je ziek en moet je braken. Op dezelfde manier kan de psychische maag een indigestie opdoen van alles waarmee je haar overlaadt.
Zie ook ‘Een universele filosofie – broederschap als nieuwe vorm van bewustzijn’, Izvor 206
