In de Evangeliën staat: ‘Waak en bid, want de Duivel staat als een briesende leeuw klaar om u te verscheuren.’ Als je tot een spiritueel Onderricht behoort, openbaart men je de grootste waarheden, maar zodra je terugkeert naar het dagelijkse leven, vergeet je alles en bij de eerste gelegenheid word je gebeten, omdat je niet waakzaam bent.
Duivels zijn hoegenaamd niet zo groot en schrikwekkend; als dat zo was, zou men hen kunnen zien, zich verdedigen en hen zelfs aanvallen; maar meestal zijn ze heel klein en verbergen zij zich. Net zoals microben die men niet wantrouwt, omdat men ze niet ziet en toch verwoesten zij heel de mensheid. Voortaan moeten wij dus over microscopen beschikken, anders staan ons elke dag duivels te wachten: men zet zijn voet ergens neer, men let één seconde niet op en men valt: enkele ribben gebroken – symbolisch gesproken. Mensen stellen zich de Duivel voor met horens, klauwen en hoeven... Maar nee, de werkelijkheid is veel erger, de duivels waartegen men zich moet beschermen, zijn zorgeloosheid, slordigheid en onoplettendheid.
Zie ook ‘De onuitputtelijke bronnen van de vreugde’, Izvor 242
