Maak er een gewoonte van de juiste innerlijke houding aan te nemen tegenover de omstandigheden en gebeurtenissen van het leven. Als je bijvoorbeeld een tegenslag hebt, waarom reageer je dan, alsof je alles verloren hebt, alsof heel de wereld instort? Probeer daarentegen je bewust te zijn van alles wat je nog bezit: gezondheid, familie, vrienden... en dank de Hemel voor deze rijkdom. Stel je eens voor hoe erg het is verlamd te zijn of zonder dak boven je hoofd, zonder voedsel of ouders...  

Leer dus blij te zijn met wat je hebt in plaats van altijd te lijden door wat je mist. Dat je een ogenblik verdrietig bent vanwege pesterijen, een ontgoocheling of mislukking, goed, dat is normaal. Maar het is onvergeeflijk dat je blijft tobben over je verdriet en intussen alle redenen vergeet om gelukkig en dankbaar te zijn. Verman je toch, anders komt er een dag dat je die neiging tot moedeloosheid niet meer kwijtraakt en dan word je verpletterd.

Zie ook ‘Spiritueel leven – 115 gouden regels’, Izvor 227, p. 90 en 141